Natuurherstelwet zorgt voor opschudding

Dinsdag 27 februari keurde het Europees Parlement de natuurherstelwet goed. Dit is/was een belangrijke stap in de richting van het herstel van Europese ecosystemen. Of toch niet? Nederland stemde immers tegen. Nog geen maand later, op vrijdag 22 maart werd de wet in de ijskast gezet.

De agrarische sector en milieubelangenorganisaties staan tegenover elkaar. De agrarische sector maakt zich zorgen en vraagt zich af wat dit voor effect heeft. De uitwerking van de wet is beperkt duidelijk. Milieubelangenorganisaties lijken tevreden want zij geloven dat het Nederlandse landschap leefbaarder wordt. Wie heeft gelijk? Hoe moeten we verduurzaming en het herstel van de natuur versnellen wanneer er geen duidelijk plan is?

Doelstellingen versus richtlijnen
Doelstellingen zijn geschrapt en hebben plaatsgemaakt voor richtlijnen. Hoe werkt dat? Met andere woorden, in de bebouwde kom is de snelheidsrichtlijn 30 km/uur, maar het is okay als je 60 km/uur langs spelende kinderen rijdt.

De natuurherstelwet stelt de EU ten doel om tegen 2030 ten minste 30% van de habitats - van bossen, graslanden, meren, rivieren en koraalbedden - te herstellen van goede en slechte staat. Plus een toezegging dat alle ecosystemen in nood in 2050 zijn hersteld.

Volg je het nog? Wij zien door de bomen het bos niet zo goed meer. Natuurlijk leren we graag.